انتخاب بافرها باید پایداری هدف، ریزمحیط اتصال و حداقل اتصال غیر اختصاصی در سناریوی کاربرد واقعی را در نظر بگیرد. پروتئین‌های غیرمرتبط، شوینده‌های غیر یونی و غلظت نمک فیزیولوژیکی برای کاهش پس‌زمینه مفید است. شرایط دیگری نیز وجود دارد، مانند اینکه برخی از اهداف ممکن است نیاز به افزودن کاتیون‌های دو ظرفیتی یا سایر کوفاکتورها به بافر داشته باشند، کوفاکتورهای پروتئینی می‌توانند با هدف تثبیت شوند، می‌توانند به بافر مرتب‌سازی اضافه شوند و حتی می‌توانند به عنوان وسیله‌ای برای گرفتن هدف استفاده شوند.

ملاحظات رایج فشار انتخاب شامل غلظت مولکول‌های هدف، زمان اتصال، شدت شستشو و غیره است. سایر تکنیک‌ها برای افزایش فشار انتخاب شامل استفاده از دناتوره‌کننده‌ها (مانند اسیدها، اوره و گوانیدین)، حلال‌های آلی، افزایش دما یا افزایش غلظت لیگاندها یا اهداف رقیب در بافر شستشو است.
در میان آنها، دور اول غربالگری مهم است. دور اول غربالگری، به دام انداختن هرچه بیشتر کلون‌های مثبت از کتابخانه ساخته شده و در عین حال حذف کلون‌های غیر اختصاصی است. باید از اهداف پوشش داده شده با متخلخل یا تعداد زیادی از اهداف محلول استفاده شود تا اطمینان حاصل شود که تعداد زیادی از فاژهای متصل به منظور حفظ تنوع کتابخانه به دام افتاده‌اند. در دورهای بعدی غربالگری، فشار انتخاب باید با افزایش غنی‌سازی، شستشوی مکرر و افزایش زمان شستشو افزایش یابد، کلون‌هایی با میل ترکیبی بالا می‌توانند غربالگری شوند.

برچسب‌های آنتی‌ژن و مواد حامل. فرآیند غربالگری شامل غربالگری تمام مواد موجود در ترکیبات آنتی‌ژن، مانند برچسب‌ها، پروتئین‌های فیوژن و سوبستراهای پشتیبان است. غربالگری منفی موارد غیر هدف می‌تواند غنی‌سازی آنتی‌بادی‌هایی غیر از آنتی‌ژن هدف را محدود کند.
سلول‌های کامل، لیپوزوم‌ها، دیسک‌های نانوفسفولیپید و VLPها را می‌توان با استفاده از سلول‌های ترانسفکت‌شده شبیه‌سازی‌شده یا سلول‌های ترانسفکت‌نشده هنگام غربالگری رده‌های سلولی ترانسفکت‌شده، به صورت منفی غربالگری کرد.
حذف مخلوط‌های پیچیده آنتی‌ژن غربالگری منفی دقیق می‌تواند برای مولکول‌های هدف ناشناخته یا پیچیده، مانند سلول‌های کامل یا پروتئین‌های ناخالص، انجام شود.
استراتژی آنتی‌بادی‌ها علیه جایگاه‌های خاص آنتی‌ژن‌ها، یکی شستشوی آنتی‌بادی است که می‌تواند با لیگاند رقابت کند، با افزودن غلظت بالایی از لیگاندها، و دیگری مسدود کردن آنتی‌بادی است.

*کشف آنتی‌بادی در پزشکی مدرن به طور فزاینده‌ای اهمیت یافته است. رویکردهای مختلفی برای کشف آنتی‌بادی وجود دارد، اما فناوری نمایش فاژ بیشتر در علم پزشکی استفاده می‌شود. از سال ۱۹۹۰، از قالب‌های مختلف آنتی‌بادی برای ساخت کتابخانه‌های فاژ، از جمله VHها، VHHها، scFvها، دیابادی‌ها و آنتی‌بادی‌های Fab استفاده شده است.
کتابخانه‌های پپتید فاژ امکان تعیین سریع توالی اپی‌توپ‌های پروتئین را فراهم می‌کنند و به ابزاری قدرتمند برای بررسی برهمکنش بین اپی‌توپ‌ها و گیرنده‌های آنتی‌ژن تبدیل شده‌اند.
قطعات آنتی‌بادی به G3P فاژ M13 متصل می‌شوند و با کلون کردن تعداد زیادی از ژن‌های کدکننده یک قطعه آنتی‌بادی، می‌توان کتابخانه‌های آنتی‌بادی نمایش فاژ بزرگی تولید کرد که از بین آنها می‌توان آنتی‌بادی‌های متنوع زیادی را انتخاب کرد.
*سیستم نمایش فاژ T7 مزایای زیادی از جمله سادگی، ایمنی بالا، پایداری، ذخیره‌سازی و حمل‌ونقل آسان دارد، بنابراین از این سیستم در واکسن‌های پیشگیرانه و درمانی استفاده می‌شود.
*سیستم نمایش فاژ T7 می‌تواند آنتی‌ژن‌های مختلفی مانند آنتی‌ژن‌های سطحی میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا و آنتی‌ژن‌های سرطانی را شناسایی کند.